25 lutego 2014 r. Trybunał Konstytucyjny wydał wyrok - sygn. akt SK 18/13, w którym orzekł, że art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (tj. Dz. U. z 2014 r. poz. 159) stanowiący o tym, że ubezpieczony wykonujący w okresie orzeczonej niezdolności do pracy pracę zarobkową lub wykorzystujący zwolnienie od pracy w sposób niezgodny z celem tego zwolnienia, traci prawo do zasiłku chorobowego za cały okres tego zwolnienia - jest zgodny z tym, że obywatel ma prawo do zabezpieczenia społecznego w razie niezdolności do pracy ze względu na chorobę tj. z art. 67 Konstytucji.

Postępowanie, które toczyło się przed Trybunałem Konstytucyjnym dotyczyło sprawy ubezpieczonej, która przed chorobą zawarła umowę zlecenie ze związkami zawodowymi na udzielanie porad prawnych. W zamian za udzielanie porad prawnych dwa razy w tygodniu otrzymywała wynagrodzenie.

Podczas kontroli przez lekarzy orzeczników ZUS wyszło na jaw, że przebywając na zwolnieniu lekarskim ubezpieczona udziela porad prawnych. Wtedy to Zakład Ubezpieczeń Społecznych zobowiązał ją do zwrotu całego zasiłku chorobowego wraz z odsetkami. Ubezpieczona swoją linię obrony oparła na tym, iż powinna być inaczej traktowana niż ci, którzy nadużywają zwolnień lekarskich. Jak tłumaczyła, zlecenie było jej terapią podczas zwolnienia i nie było niezgodne z samym celem zwolnienia.

Z taką linią obrony nie zgodził się TK stwierdzając, że wykonywanie pracy zarobkowej wiąże się z utratą prawa do zasiłku chorobowego.