Jeżeli macie kłopoty z zachowaniem waszego psa takimi jak: agresja (wszelki poziom) w stosunku do ludzi, psów oraz innych zwierząt, lęki / strachliwość, osowiałość / depresja, obsesje / fobie, niszczenie przedmiotów, uporczywe szczekanie, wycie, ciągnięcie na smyczy, brak kontroli nad psem bez smyczy, toaleta w domu, skakanie na ludzi i psy, natrętne żebranie, niekontrolowana zabawa, zbyt intensywne zachowania terytorialne to zachęcamy do lektury naszych kolejnych artykułów poświęconych zaburzeniom zachowania psów.

Właściciel psa musi zdawać sobie sprawę, jak ważne jest właściwe porozumiewanie się człowieka i zwierzęcia. Pies jest łacznikiem ludzi ze światem natury. To wspaniały przyjaciel i nie chce być zły. Wszelkie zaburzenia behawioralne u psów najczęściej wynikają z zachowań człowieka w stosunku do czworonoga. Na wolności, w naturalnym środowisku nie ma niezrównoważonych zwierząt. Również w dzikich sforach psów występuje harmonia, której brakuje w społeczeństwie ludzkim.
Jeżeli chcecie państwo osiągnąć harmonię w kontaktach z psem , proszę dokładnie prześledzić nasz artykuł, a na pewno od tego momentu będziecie inaczej traktować swojego bardzo inteligentnego pupila.

Do współtworzenia tego artykułu zaprosiłam doświadczoną treserkę psów ze szkoły PSIA BANDA (www.psiabanda.pl) Basię Leszczyńską, która w pierwszej części podpowiada, jak radzić sobie na spacerach z psem, który nie potrafi chodzić na smyczy.

CIĄGNIĘCIE PSA NA SMYCZY
Pies ciągnie na smyczy, ponieważ potrzebuje ruchu i chce szybko dojść do miejsca, w którym jest puszczany ze smyczy lub gdy znajdzie ciekawy trop czy spotka innego psa. Pies, który spędził kilka godzin w mieszkaniu lub wychodzi na spacer poza podwórko raz na tydzień, jest mocno podekscytowany, gdy wreszcie ma tę niesamowita okazję eksplorowania otoczenia. Zupełnie nie zwraca uwagi na właściciela. Innym powodem, bardzo ważnym pod względem poczucia bezpieczeństwa psa, jest chęć oddalenia się od sytuacji lub miejsca, które go niepokoją. Wówczas nie ma wyjścia i wybiera to, co nakazuje mu rozsądek, nie zważając na szarpanie i złość opiekuna.

Niestety, jednak zawsze ciągnięcie na smyczy jest oznaką zachwianej relacji właściciela z psem, który nie potrafi opanować swojego czworonoga. Pies nie przestrzega odpowiednich reguł zachowania lub nie rozumie tego, co komunikuje mu opiekun. Wtedy zwykle pojawiają się próby siłowe - odciąganie, szarpanie czy używanie łańcuszków zaciskowych lub kolczatek. Efektem tego typu działań jest najczęściej pogłębienie problemów z ciągnięciem. Chcący dotrzeć do wybranego celu pies z czasem staje się nieczuły na dyscyplinowanie go za pomocą głosu czy szarpania. Utrwala to naturalnie nawyk ciągnięcia.
Ciągnięcie na smyczy może wpływać na inne problemy z zachowaniem psa. Często spotykając inne psy chce je poznać. Jeśli siłą, ściągnięciem lub bólem spowodowanym kolczatką jest powstrzymywany, to powoduje frustrację, która z czasem może zrodzić agresję wobec innych psów.

1. Zmień kolczatkę lub obrożę dławiącą na zwykłą, miękką obrożę niesprawiającą psu bólu.

2. Zabierz na spacer smakołyki. Zacznij chwalić psa i nagradzać pysznym kąskiem, ale tylko w momencie, gdy idzie spokojnie i patrzy na ciebie. Dzięki temu stopniowo spowodujesz, że pies zacznie zwracać na ciebie uwagę.

3. Bądź konsekwentny. Jedynym dopuszczalnym sposobem na poruszanie się na luźnej smyczy niech będzie zatrzymanie się na kilka chwil, kiedy tylko poczujesz, że pies napiera na obrożę i zmiana kierunku spaceru o 180 st. Zaletą tego sposobu jest informacja dla czworonoga, że napięcie smyczy oznacza niemożliwość podejścia do wybranego miejsca na napiętej smyczy. Wadą techniki jest natomiast konieczność zachowania ścisłej konsekwencji - każde, nawet najmniejsze, napięcie smyczy to natychmiastowe zatrzymanie i odejście w przeciwną stronę. Ćwiczyć należy systematycznie i często, ale niezbyt długo, bo tego typu spacer męczy i frustruje tak psa, jak i właściciela.

4. Baw się z psem. Wykorzystuj liście, rozgrzebuj je wraz z psem, wrzucaj smakołyki w wysoką trawę, aby mógł skupić się na węszeniu, a nie na ciągnięciu przed siebie. Bądź dla psa przewodnikiem, który jest atrakcyjny i często urozmaica spacer przyjemną zabawą.

5. NIGDY nie szarp psa na smyczy, nie krzycz i nie bij. Takim zachowaniem zmniejszysz jego zaufanie, co spowoduje jeszcze większą chęć "ucieczki" od ciebie, czyli mocniejsze ciągnięcie smyczy.

6. Uzbrój się w cierpliwość. Oduczenie psa ciągnięcia na smyczy niejednokrotnie wymaga długiego czasu, konsekwencji i właśnie cierpliwości. Bądź właścicielem, który daje wolność, bo jej najbardziej pies potrzebuje, ale w zamian oczekuj wspólnej pracy i posłuszeństwa.

Właściciele szczeniąt powinni zacząć od razu uczyć prawidłowego zachowania na spacerach. Szczeniak bardzo chętnie podąża za opiekunem, a jeśli jest on źródłem przyjemności - smakołyków i pieszczot, dużo chętniej uczy się prawidłowego spacerowania na smyczy. Bardzo dobrym pomysłem jest skorzystanie z porad trenerów i udział w zajęciach psiego przedszkola, gdzie szczeniaki uczą się niezbędnych umiejętności, a ich opiekunowie odpowiedniego porozumiewania się ze swoim psem.

Niestety, często ciągnięcie na smyczy jest już mocno utrwalonym nawykiem. Należy więc poznać przyczyny takiego zachowania i przyjrzeć się bliżej relacji psa z właścicielem, bez tego bowiem praca ze zwierzęciem nie przyniesie żadnych rezultatów. Zazwyczaj najlepiej skonsultować i opracować plan pracy z trenerem psów.

Psy są inteligentne i robią to, co im się opłaca. Unikają bólu, a dążą do tego, co jest dla nich bezpieczne i korzystne. Przy odrobinie więc pracy właściciela pies z pewnością szybko zauważy, że bardziej komfortowy jest spacer na luźnej smyczy i zaczną być widoczne efekty ćwiczeń.
POWODZENIA!