Lato 1945 roku, tuż po zakończeniu drugiej wojny światowej. Tadeusz, polski żołnierz, któremu wojna zabrała wszystko, dociera na Mazury, na ziemie, które przed wojną należały do Niemiec, a po wojnie zostały przyznane Polsce. Odnajduje wdowę po niemieckim żołnierzu, którego śmierci był świadkiem. Mieszkająca sama w dużym gospodarstwie Róża przyjmuje Tadeusza chłodno, pozwala przenocować.

Tadeusz odwdzięcza się za gościnę pomocą w obejściu. Róża, choć się do tego nie przyznaje, potrzebuje czegoś więcej - przede wszystkim ochrony przed szabrownikami, którzy nachodzą jej gospodarstwo. Stopniowo Tadeusz poznaje przyczyny jej samotności... Na tle krajobrazu wyniszczonego przez wojnę, gdzie nadzieja stała się narzędziem propagandy, między dwojgiem ludzi z odległych światów rodzi się miłość...
Wojciech Smarzowski zajął się, chyba jako pierwszy, w swoim najnowszym filmie jednym z trudniejszych okresów naszej najnowszej historii. Wojna się kończy, władza ludowa zaprowadza swoje porządki, jednocześnie panuje okrutne prawo silniejszego. Gwałty, grabieże, morderstwa są na porządku dziennym. Polacy z Kresów zajmują opuszczone przez siłą wysiedlonych Niemców gospodarstwa. Ale film pokazuje jeszcze jedną nację, chodzi mianowicie o Mazurów, którzy nie czują się Niemcami. Chcą zostać na ziemi przodków, nawet kosztem upodleń. Ich dramat, dramat ludzi odrzuconych i niepotrzebnych nikomu jest największy.
Film dla widzów o mocnych nerwach. Realistyczny aż do bólu. Ciężko się go ogląda, zwłaszcza osobom wrażliwym. Świetna gra aktorska Kuleszy i Dorocińskiego. Trzeba koniecznie zobaczyć.

W czasie wakacji w Los Angeles, największy fan Muppetów Walter oraz para jego przyjaciół - Gary i Mary odkrywają nikczemny plan nafciarza Texa Richmana. Zamierza on zburzyć Teatr Muppetów, aby wydobywać ropę, której złoże właśnie pod nim odkryto. Chcąc ocalić teatr i pomóc w wystawieniu największego przedstawienia Muppetów w historii, Walter, Mary i Gary muszą zebrać 10mln dolarów i pomóc Kermitowi zjednoczyć starą ekipę Muppetów, których drogi się rozeszły...
Muppety, na których wychowało się kilka pokoleń widzów, wracają w wielkim stylu. Tym, którzy Kermita, Świnkę Piggy i resztę kultowych bohaterów wymyślonych przez Jima Hensona sami oglądali wiele lat temu, łezka w oku się zakręci. Młodszych zaskoczy zapewne, że można bawić się świetnie przy bohaterach, których nie musiał wygenerować bezduszny komputer. Absurdalny humor, rajdowe tempo. Istna beczka śmiechu.

Denzel Washington wciela się w jednego z najniebezpieczniejszych wrogów CIA, byłego oficera operacyjnego Tobina Frosta, który niespodziewanie pojawia się w jednym z miast Afryki Południowej i stawia na nogi cały wywiad. Przejęty przez agentów zostaje odesłany do kryjówki prowadzonej przez Matta Westona - w tej roli Ryan Reynolds. Kiedy miejsce zostaje zaatakowane przez brutalnych najemników, Matt zmuszony jest pomóc w ucieczce Frostowi i szybko zdaje sobie sprawę, że jego moralność i idealizm zostały wystawione na próbę. Teraz obaj muszą starać się przeżyć, aby dowiedzieć się, kto chciał się ich pozbyć.
Debiutującemu w świecie wielkiego filmu Szwedowi Danielowi Espinosie z sukcesem udaje się stworzyć film, który wciela w życie tradycje kina sensacyjnego zachowując jednak świeżość. W "Safe House" akcja pędzi jak szalona, ale Espinosa stawia na prostotę. Helikoptery i wymyślna broń ustępują miejsca używanym samochodom i walce wręcz.
Bardzo dobrze poradzili sobie aktorzy. Ryan Reynolds przekonywająco wypada w roli nieco niepewnego, nerwowego nowicjusza. Denzel Washington to z kolei stary wyga, który ma świadomość własnych ułomności.
"Safe House" z pewnością nie zostanie filmem roku, ale warto poświęcić dwie godziny dla tak godziwej rozrywki.