Film "Avengers" to z pewnością jedna z najlepszych produkcji opartych na komiksach Marvela. Jego fabuła może wydawać się ograna i schematyczna. Wystarczy powiedzieć, że opowieść kręci się wokół tajemniczego przedmiotu zwanego Tesseract, będącego źródłem przeogromnej mocy, który w rękach nieodpowiedniej osoby może sprowadzić na Ziemię zagładę. Jak nietrudno się domyślić "symbol" władzy i potęgi zostanie wykradziony, a na barkach tytułowych Mścicieli spocznie misja odnalezienia Tesseract oraz obrony ludzkości przed zniszczeniem. Fabuła obrazu, chociaż jest przewidywalna, to posiada kilka niespodziewanych zwrotów akcji, zaś sama historia jest na tyle ciekawie poprowadzona przez scenarzystów, że z minuty na minutę wciąga i intryguje nas coraz bardziej.

Jedną z największych zalet filmu są niesamowite efekty specjalne. Widać, że producenci nie żałowali pieniędzy na swój obraz i stworzyli niezwykle emocjonujące dzieło, pełne zapierających dech w piersiach scen akcji. Pojedynki głównych bohaterów i sceny walki wręcz są bardzo dynamiczne, jak również pomysłowe. Sprawą niebagatelną jest gra aktorska. Mimo obaw, że tak gwiazdorska obsada może filmowi jedynie zaszkodzić, twórcy każdemu aktorowi poświecili wystarczająco dużo uwagi i dobrze zbalansowali role granych przez nich postaci w filmie.
"Avengers" to kino akcji stojące na wysokim poziomie. Zapewnia emocjonującą rozrywkę, pełną wrażeń, z niegłupim scenariuszem oraz okraszoną niemałą dawką humoru. Film zdecydowanie godny polecenia i warty poświęconego nań czasu. Jako kino rozrywkowe sprawdza się w stu procentach.

"Igrzyska śmierci" to bardzo nietypowy film. Już sam początek przedstawiający realia wykreowanej przez twórców rzeczywistości oraz wyjaśnienie, jak powstały igrzyska, wprowadza nas w ponury i przygnębiający klimat obrazu. Gdy spoglądamy oczami głównej bohaterki Katniss Everdeen na otaczający ją świat - dystrykt 12, w którym mieszka, budzą się w nas mieszane uczucia. To świat brudny, brzydki, obskurny, pełen nędzy i biedaków. Co roku z okazji upamiętnienia przywrócenia pokoju (stłumienia buntu) organizowane są w ramach zadośćuczynienia tytułowe "Hunger Games", w których bierze udział para dzieciaków, chłopak i dziewczyna w wieku od 12 do 18 lat, z każdego dystryktu. Zmagania odbywają się na wirtualnej arenie, toczą się na śmierć i życie, do wyłonienia jednego zwycięzcy oraz są oglądane przez cały świat. "Igrzyska śmierci" to wielowątkowa opowieść. Wszystkie wydają się tak samo wciągające, bardzo często przeplatają się ze sobą, tworząc niezwykle smutną, szokującą oraz poruszającą historię. W produkcji będziemy mieć do czynienia z motywem poświęcenia, przyjaźni, miłości, polityki i rodziny. Jeśli dorzucimy do tego przewrotne, niebanalne oraz bardzo realne zakończenie, otrzymamy niezwykle intrygujący oraz wymowny obraz.

Blisko 50 lat po tym jak Neil Armstrong postawił stopę na ziemskim satelicie, Amerykanie ponownie wysyłają ekipę na Księżyc. I tym razem już nie mają takich powodów do samozadowolenia jak uprzednio. Okazuje się bowiem, że po Ciemnej Stronie kryjówkę znaleźli sobie naziści, którzy przybyli tu pod koniec II wojny światowej. Od lat planują inwazję na Ziemię i wprowadzenie na niej nowego porządku, zgodnego z duchem IV Rzeszy. Pojawienie się Jankesów staje się sygnałem do boju...
Finowie, którzy postanowili zrealizować swoją szaloną wizję przy stosunkowo skromnym, jak na dzisiejsze standardy nakładzie środków i bez wsparcia Hollywood, wykreowali rzecz, która niczym w zasadzie nie ustępuje współczesnym amerykańskim produkcjom. Scenarzyści przedstawili swą wizję z dużym przymrużeniem oka, a ostrze satyry nie oszczędza zarówno napompowanych patosem narodowych socjalistów, jak i imperialistów ze Stanów Zjednoczonych, których zresztą od hitlerowców odróżnia jedynie cynizm kryjący się za wzniosłymi hasłami. Zaskakująco pozytywnie prezentuje się także strona aktorska: obsada, składająca się głównie z europejskich odtwórców, doskonale czuje "klimat" i potrafi wprowadzić sporą dawkę "luzu".
"Iron Sky" u wielu zapewne wzbudzi zażenowanie - wiadomo, swastyka to nie temat do żartów. Jeśli jednak za nic macie zasady politycznej poprawności i wierzycie, że śmiechem zaleczyć można wszystko, to fińska zabawa w kino na pewno dostarczy Wam sporo frajdy.