Film został zrealizowany na podstawie klasycznego komiksu belgijskiego pisarza-artysty Herge`a. Nic nie jest w stanie powstrzymać śmiałego reportera Tintina przed rozwiązaniem tajemnic świata. Nieustraszony bohater, jego niesforny, ale oddany pies Snowy oraz skłonny do bijatyk kapitan Haddock wyruszają na poszukiwanie od dawna zaginionego statku, który kryje tajemnicę starożytnego skarbu i klucz do odwiecznej klątwy.

Film oszałamia tempem i nagłymi zwrotami akcji. Cudowna animacja i dużo "dorosłego" humoru, którego tak jak w "Shreku", młodsze dzieciaki mogą nie zrozumieć. Mnóstwo skojarzeń z najsłynniejszym archeologiem. Warto znaleźć czas na obejrzenie filmu razem z pociechami. Rozrywka dla całej rodziny gwarantowana!

Dolny Śląsk, jesień 1981 roku. W przeddzień ogłoszenia stanu wojennego młodzi działacze Solidarności organizują brawurową akcję wyprowadzenia z wrocławskiego banku 80 milionów związkowych pieniędzy, zanim konto zostanie zablokowane. Funkcjonariusze Służby Bezpieczeństwa podążają za nimi krok w krok. Rozpoczyna się pasjonująca rozgrywka, w którą zostają zaangażowani duchowni i... cinkciarze. Każda ze stron ma asy w rękawie.
Czy można nakręcić w Polsce film, który nie będzie kolejną romantyczną komedią wzorowaną na amerykańskich produkcjach? Otóż tak. "80 milionów" jest rasową sensacją z niezwykle dynamiczną akcją i soczystymi dialogami. Na wielki plus reżyserowi Waldemarowi Krzystkowi należy zaliczyć, że w głównych rolach obsadził aktorów mniej znanych, którzy się publiczności jeszcze nie opatrzyli.

W niezbyt odległej przyszłości naukowcom udało się zlikwidować gen starzenia. Każdy człowiek przestaje się starzeć w wieku 25 lat. Aby zapobiec przeludnieniu, czas staje się jedyną walutą. Czasem, jaki się posiada, płaci się za wszystkie dobra. Czas jest wynagrodzeniem za pracę. Czas można pożyczyć w banku, z czasu można zostać okradzionym. Gdy czas się skończy, śmierć przychodzi natychmiast. W tym okrutnym świecie młody człowiek o imieniu Will zostaje obdarowany zawrotną ilością czasu przez zamożnego, zmęczonego życiem człowieka, który chce popełnić samobójstwo. Will zostaje oskarżony o kradzież i jest ścigany przez oddział policji zwany strażnikami czasu. Walcząc o przeżycie mimowolnie przyczynia się do rozbicia skorumpowanego systemu. Reżyser filmu Andrew Niccol w tej smutnej wizji przyszłości pokazuje, że tak naprawdę już teraz to się dzieje. Niewielka grupa ludzi trzyma w swoich rękach pełną finansową władzę, a reszta żyje dniem dzisiejszym, z trudem wiążąc koniec z końcem.

Pisarz Will Attenton, w którego wciela się Daniel Craig, wyprowadza się ze swoją rodziną z Nowego Jorku i zamieszkuje w malowniczym domu w Nowej Anglii. Gdy z żoną i dwiema córkami zaczyna się już przyzwyczajać do nowego lokum, okazuje się, że dom jest miejscem okrutnej zbrodni, której ofiarami parę lat temu padli jego mieszkańcy. Podejrzewany o zbrodnię mąż i ojciec zabitych nadal żyje, a Willa oraz zaprzyjaźnioną z ofiarami sąsiadkę prześladuje przeczucie, że nie wszystkie poszlaki zostały odpowiednio zbadane. Próbując dopasować do siebie poszczególne elementy krwawej układanki Will odkryje, że historia poprzedniego lokatora jego domu jest równie przerażająca, jak to, co może spotkać kolejną rodzinę, która znalazła w nim schronienie...
"Dom snów" to thriller, w którym ciekawe kreacje aktorskie stworzyli zarówno Daniel Craig, jak i Rachel Weisz. Uważny i lubiący ten typ filmów widz dostrzeże pewne analogie do głośnych produkcji ostatnich lat, nie odbierają one jednak przyjemności oglądania.

J. Edgar Hoover był legendarnym szefem i twórcą FBI, który swą funkcję pełnił przez ponad 50 lat i żaden z siedmiu prezydentów, którym podlegał, nie odważył się zdjąć go ze stanowiska. Budził strach i podziw, był przeklinany i szanowany. Słynął z niekonwencjonalnych, ale niesamowicie skutecznych metod działania. Za zamkniętymi drzwiami skrywał jednak tajemnice, które mogły zniszczyć jego wizerunek, karierę i życie. Jak zwykle znakomity Leonardo DiCaprio wciela się w tytułową rolę J. Edgara w dramacie, który wyreżyserował Clint Eastwood. W filmie, jak zresztą we wszystkich innych tego reżysera, w sposób perfekcyjny został oddany klimat tamtej epoki. Film ogląda się z zapartym tchem.