Jak zawsze przyszło sprawozdać ostatnią sesję Rady Miasta i Gminy Radzymin. I jak zawsze myliłby się ten, który nie uwierzyłby przed sesją, że coś ciekawego zdarzyć się nie może. Już z założenia można chodzić na sesje w Radzyminie, aby doczekać się ciekawych uwag, wypowiedzi i głosowań naszych rajców, których racjonalność w podejmowaniu decyzji zaczynając od samych podstaw podejmowania, aż do następstw ich podjęcia zawrzeć można w kilku słowach: czy ktokolwiek bierze na poważnie to, co się dzieje w sferze publicznej i ekonomii miejsca, w którym pierwszy znany dokument powstał w roku 1440?! Dokumentem tym był przywilej nadany dziedzicowi naszego miasta Janowi z Radzymina przez Księcia Bolesława IV Mazowieckiego.

Przywilej został spisany w Nurze w dniu Świętej Trójcy 1440 r. W tym czasie Radzymin był już znaczącą na Mazowszu osadą targową, a jego dziedzic cieszył dużym uznaniem dworu książęcego. Tyle cytując ze źródeł historycznych.

W tym miejscu wypada mi, aby zachować powagę miejsca tak "historycznego", a jednocześnie osoby gminnego pisarczyka, która może nie jest w pełni odpowiedzialna za wygląd dokumentu (tę funkcję sprawuje Redaktor Naczelny) spisującego historię najnowszą miasta "uświetnionego" także Cudem nad Wisłą, a zwanego Kurierem Radzymińskim, wytłumaczyć się przed tymi, którzy gazetę czytają. Nie będąc Redaktorem Naczelnym jestem przecież jednak osobą, która jest odpowiedzialna za powstanie tej gazety i jej finansowanie.
Chodzi mianowicie o fakt, że jestem atakowany dość często za ... przerwy w edycji. Ataki te są z reguły okraszone uśmiechem, bo jak się okazuje, mieszkańcy chcą czytać. I czytelników jest coraz więcej! Wiemy o tym z przesłanek bezpośrednich. Szczególnie jedna jest ważna - skrzynka elektroniczna Kuriera jest zawsze pełna, a ostatnio jest nawet przepełniona!

Przeprosiny dotyczące przerw w edycji właśnie mają miejsce. Tu i teraz, tak od razu chciałbym wyjaśnić, że nigdy nie są one większe niż jeden termin, co w przypadku braku jakiejkolwiek własnej prasy i tak jest znaczącym sukcesem w niewielkiej podwarszawskiej mieścinie. Czasami nie mamy zebranego materiału wystarczająco obszernego, aby numer mógł być jednocześnie i ciekawy, i koncentrować się wokół konkretnego tematu. Ale nie do końca jest to prawdą.
Stwierdzenie o materiale wiąże się bardzo znaczący sposób z innym zagadnieniem. Sprawy, które znajdują się w skrzynce, a nie ma ich na łamach, mogłyby zapełnić numer i wtedy przerw w edycji by nie było. Liczba osób, które po przesłaniu do nas wiadomości e-mail nie doczekała się publikacji materiałów stale rośnie. Powodów jest kilka. Przede wszystkim bardzo często są to zagadnienia i problemy dotyczące spraw zbyt szczegółowych, aby napisać tylko o nich. Wymagają one szerszego ujęcia i wykonania pracy, na którą często nie ma czasu wobec niewielkiego (mam nadzieję na razie) składu redakcyjnego, czyli godnych osób, które z zaangażowaniem uczestniczą w kolejnych edycjach współtworząc spisane karty historii najnowszej Radzymina. Mając własne życia, własne problemy poświęcają wolne chwile swojemu miastu i jedyną satysfakcją dla nich jest fakt, że właśnie Państwo, Czytelnicy Kuriera, macie pretensje o przerwy w edycji (! :) ) oraz to, że promują i opisują wydarzenia, osoby i fakty tego warte.
Tkwiące gdzieś w mojej pamięci słowa "Bez osób godnych, wiele godnych spraw nigdy by nie zaistniało" - są bardzo prawdziwe. Dziękując zatem za ten rodzaj krytyki w imieniu składu redakcyjnego Kuriera i wszystkich piszących osób, chciałbym wszystkim Państwu powiedzieć, że każdy artykuł lub sprawozdanie napisane przez redaktorów Kuriera, niezależnie od wielkości czy ważności treści były pracą, którą wykonywali oni dla Was, żebyście najzwyczajniej mogli WIEDZIEĆ. Wymagały wysiłku i podjęcia się odpowiedzialności za treść. A to bardzo wiele w naszych czasach!

Wracając do spraw "ze skrzynki" - bardzo często nie są to sprawy błahe, a wręcz przeciwnie! Odpowiedzi na takie pytania jak: "Czy w Radzyminie już 5 lat temu mógł istnieć jeden ze znanych sklepów dyskontowych w pobliżu największego osiedla, którego mieszkańcy do dzisiaj nie mają sklepu i dlaczego go nadal nie ma?" lub "Czy zaprzepaszczono szanse w promocji miasta i dlaczego to zrobiono?" oraz "Czy były szanse na szybszy i większy rozwój ekonomiczny Radzymina, a jeżeli tak, to jakie i dlaczego ich nie wykorzystano?" do błahych przecież nie należą.

Wobec powyższych kwestii widać, że Kurier Radzymiński z CAŁKOWITĄ PEWNOŚCIĄ jest potrzebny. Wiemy także z obserwacji, że kilka spraw zostało pokojowo rozwiązanych dzięki artykułom, które pojawiły się na łamach, a kilka innych nawet było tematem dyskusji z urzędnikami radzymińskiego UMiGu, w których sam uczestniczyłem. Czyli możemy mieć CAŁKOWITĄ PEWNOŚĆ, że ten akurat radzymiński dokument do czegoś już się przydał. Jednak, aby szerzej rozwinąć temat przydatności naszej gazety trzeba byłoby napisać podsumowanie, na które po pierwsze nie jest teraz pora (Kurier istnieje zbyt krótko), po drugie nie w tym miejscu, a po trzecie nie przez tę osobę.

Co do CAŁKOWITEJ PEWNOŚCI (SIEBIE) wróćmy teraz do tematu XVIII Sesji Rady Miejskiej Radzymina, ktora miała miejsce 25 maja 2012 roku, od czego zaczęliśmy. Zapraszam do części drugiej.